Ik ben van de trap gevallen
Ik was ongehoorzaam
geweest en ik moest
mijn straf onder ogen
zien. Mijn moeder
scheldde me aan tafel
en ik hoopte nog;
vandaag geen kleding-
hanger misschien. Ik
schuifelde aan tafel en
aanschouwde het
aanzicht [ik had zowaar
een keuze]; een riem,
een stofzuigerhals
en een kledinghanger
floreerden onder het
zwakke tafel -lamplicht.
Ik koos voor de stofzui-
gerhals, dat zorgde voor
de natuurlijkste blauwe
plekken. Mijn moeder
ging aan de slag en
bewerkte mijn rug, ik
beet op mijn wangen
en wachtte op de ver-
trouwde zwarte vlekken.
Ik viel in mijn bewusteloze
staat, waar ik altijd gelukkig
was, maar werd ruw gewekt
door mijn vader en ik trok
de kaart uit het stapeltje
waarop ik het volgende
smoesje las;
Ik ben van de trap gevallen.
Ingezonden door
Geplaatst op
13-12-2008
Over dit gedicht
Erg persoonlijk gedicht wat slaat op mijn verleden.
Geef uw waardering
Op basis van 16 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Blauwe Gevallen Mishandeling Plekken TrapReacties op ‘Ik ben van de trap gevallen’
-
O My God, Super, spraakloos
Xx Femke D.B. xX - 01-09-2011 om 21:20