moeilijk
Er komen lastige maanden aan,
ik had nooit gedacht dat het me zo moeilijk zou vergaan.
Hoe meer maanden verstreken zijn,
hoe erger de pijn,
om jou te moeten missen!
Is het omdat we beiden wisten
dat het onze laatste feestdagen zouden zijn?
We hebben uren over "het einde" gepraat.
Jij had er vrede mee, was erbij gebaat,
Je werd zelfs nooit kwaad!
Nu voel ik weer die onmacht!
Die woede, die radeloosheid kwam meestal op in de nacht!
Soms wordt het me allemaal teveel,
wil ik jou weer om me heen,
Ik zou er alles voor geven om je stem nog eens te horen.
Om je nog één keer in mijn armen te kunnen houden.
Gisteren had ik weer zo'n moeilijke dag.
Dan doe ik niets anders dan huilen
en wil ik in je armen schuilen!
Maar je bent er niet meer.
En dat doet zo veel zeer.
Reacties op ‘moeilijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!