Jungle gedicht

Bij de vijver komt niemand mij zoeken
Het enige licht komt van de maan
Overal om me heen lichtgevende ogen
Mijn weerspiegeling staart me aan

In de verte luidt het klotsende water
Hier kan ik uren naar luisteren
Ik voel mij thuis hier in het diepe bos
Tegen mijn vrienden te fluisteren

Zorgzame wolven dat zijn mijn ouders
Hebben me met liefde groot gebracht
In de kou houdt een beer me warm
Ik wil ook zo’n warme vacht

In dit bos wonen al mijn dierenvrienden
Zij zullen altijd bij me blijven
Maar het blijft toch te gevaarlijk
Ik kan nog niet eens op water drijven

Daar in het scherpe maanlicht
Fladdert mijn vriend de gier
Volgens mij wil hij me waarschuwen
Want de gevaarlijke tijger is hier

De beer, de slang, de panter
De olifant en zelfs de apen
Al mijn dierenvrienden in de jungle
Liggen in hun schuilplaats te slapen

De tijger komt dichter en dichter
Ik heb schrik voor de scherpe tanden
Nerveus draai ik met een stokje
Ineens gaat er voor me een lichtje branden

Ik heb het vuur uitgevonden!
Het woekert en knettert in de wind..
De bange tijger trekt zich nu terug
Ben ik dan toch een mensenkind?!