Een kaarsje

Je was net als een net aangestoken kaars,
Opgewekt en vrolijk,
Elke dag met een lach,
Blij en olijk,
Je deed wat je wilde, volgde je eigen pad,
Het leek wel alsof jou kaarsje geen einde had,
Je was altijd zo actief,
Gezellig, vrolijk, aardig en lief,
Hielp iedereen door alles heen,
Zoals jou was er geen één,
Maar toen je ouder werd ging het fout,
Daar ging langzaam je hart van goud,
De ziekte vrat je op en maakte je kapot,
Je kon niet meer praten, maakte bijna geen geluid,
En nu een tijdje later,
Is je kaarsje voor altijd uit