vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een glimlach sluipt op mijn gezicht
Ik denk nostalgisch
Aan vervlogen tijden
Momenten van liefde
Van puur geluk
Hij ligt slapend naast me
De oprechte onschuld
Zich overgegeven aan
Immens vertrouwen in mij
Ik denk aan elk detail
Zijn hartjesvormige neusje
Nieuwsgierige ruitjesogen
Ik kan alles uittekenen
Betrap mezelf erop
Een glimlach sluipt op mijn gezicht
Een lach van pure liefde
Ik mis hem zo
Ingezonden door
Geplaatst op
20-05-2013
Over dit gedicht
Dit gaat over het hondje dat ik niet meer heb.
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hond Kennen Liefde Verleden VertrouwenReacties op ‘Een glimlach sluipt op mijn gezicht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!