vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De dringendste toon
Schuin keek ik je aan
Ernstige doorzoekende blik
Mijn wangen warm rood
Zie in je ogen de schrik
Serieus nam je me woorden
Je zag mijn worsteling
Mijn pijn en het verborgene
Dat ergens in de lucht hing
Ga je er een eind aan maken
Kwam zijn stem onverwacht
Vertelde hem eerlijk
Alles wat ik dacht
Verstand heerst nog
Zit nog op haar machtstroon
Geeft tot nog toe
De dringendste toon
Jij wil mij helpen
Behandeling gestart
Maar weet niet of ik wel wil
Dat maakt me verward
Reacties op ‘De dringendste toon’
-
mooi geschreven!
Verwijderde gebruiker - 13-07-2013 om 13:45
-
erg mooi ...
neimonaâ¤ï¸ - 18-03-2015 om 17:55