.Nu.

Waar voor mij ooit de toekomst lag,
Nu enkel nog verleden,
Want, achter mij, de gedachte van morgen die ik voor me zag,
Een aan mezelf beloofd wonderland?
Heeft me nooit gebracht tot heden.

Morgen zal een stukje gisteren zijn,
Tezamen met de dagen ervoor,
En meenemen zal ik het, stukje bij beetje,
Tot ik zelf weer tot het heden behoor.

En wie weet, en ik denk dit voor de laatste keer,
Zal ooit dat beloofde wonderlandje,
Zijn, in deze wereld echt bestaan,
Maar dan is die dag van morgen gelukkig,
Gisteren, ik heb het al gedaan.