verleden

Verleden

Gedachten flitsen door mijn hoofd,
emoties en gevoelens, helemaal verdoofd.
Wat kan ik zeggen en wat niet,
of doe ik een ander dan verdriet.
Zoveel inspiratie om dingen op te schrijven,
woorden op papier die altijd blijven.
Emoties diep in mijn hart weggestopt,
word soms hard tegen aan geschopt.
Soms gewoon even aandacht willen,
maar ook niet te dichtbij, dan ga ik gillen.
Niets meer verzwijgen van mijn verleden,
open en eerlijkheid nu in het heden.
Maar wil mijn lieve Pap niet kwetsen,
als ik over alles zou gaan kletsen.
Heel veel dingen weet hij gewoon niet,
maar de liefde die ik mis doet wel verdriet.
Zolang Pap nog in ons midden is,
zal ik het pikken, wat ik oh zo mis.
Interesse, een knuffel of gewoon aandacht,
is wat ik van mijn Pap verwacht.
Maar ik leg me er bij neer,
Pap veranderen kan nu niet meer.