1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Bloemen

“Wanneer ik door de straten loop,
Hoor ik de bloemen roepen.
Ze vragen of ik kijken wil,
Ze vragen of ik zeggen wil,
Dat zij de mooisten zijn.

Bloemen van verschil in soort,
Roepen om te zeggen.
Gele bloemen,
Rode bloemen,
Wij witte zijn de beste.

Witte bloemen in het gras,
Ze zijn met velen.
En ze lachen,
Om de rood gekleurde jas.

Rode bloemen staan te huilen,
Geel trekt zich er niets van aan.
Geel blijft geel,
En zal parmantig blijven staan.


Rode bloemen schreeuwen,
Vragen aan de regen.
Of deze ze helpen kan,
Witte bloemen blijven lachen,
Om die domme rode bloem.

Langzaam verwelken de rode bloemen,
Langzaam verdwijnt de kleur.
En in de seconden voor ze sterven,
Zijn ze gelukkig. Witte bloemen,
Op een geknakte steel.„

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Racisme moet afgelopen zijn

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Racisme

Reacties op ‘Bloemen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Bloemen