gemis
opa ik begin je te vergeten het spijt me dat moet je weten
het leven zit vol gevaar en word me te zwaar
3 jaar geleden we leven nu in het heden
ik weet je stem niet meer dat doet me zeer
een goede sterke man je kon er wat van!
12 kinderen, niemand ging je hinderen
je was sterk, deed goed je werk
kon tegen pijn, bij je zijn was fijn
oma een jaar geleden kreeg je te horen, dat je controle ging verloren
je ging binnen een paar maand dood, chemo was het die verlening bood
je wou uitgebreid afscheid nemen, en bleef ramen zemen
chemo remde het af, later brachten we je naar je graf
je hebt te lang gestreden, heel veel pijn geleden
vaak gezegd niet meer te willen, het soms uitgillen
toch bleef je zo lang, het was van belang
in mijn dromen zie ik je weer, stervend elke keer
familie die jullie hebben na gelaten, ze blijven praten
bellen soms in paniek, jullie waren ziek
zijn jullie gelukkig gestorven, was het leven bedroven?
was het gegaan zoals jullie wouden, weet dat we van jullie houden
uit het oog niet uit het hart. ♥
Ingezonden door
Geplaatst op
01-12-2013
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘gemis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!