krijgster

ze was een meid
toen het begon
ze had spijt
toen ze hem overwon

het begon op een dag
ze was die ene
met de betoverende lach
op scene

alles begon,
's ochtends heel vroeg
door de innerlijke demon
een ruit dat besloeg

er liep een vreemdeling
gewoon in de stad
en zonder aarzeling
zei iedereen hem gedag

maar zij voelde iets
iets wat niet klopte
iets heel raars zoiets
iets wat ze opkropte

hij liep haar voorbij
ze keek naar hem
op zich was ze best gastvrij
maar ze herkende de stem

Ze vloerde hem snel
en keek in zijn ogen
ze herkende hem van de rel
en wist dat zijn excuses waren gelogen

haar ouders waren weg
door hem alleen
zij leefde in pech
haar instinct leidde haar hierheen

nu is ze een krijgster
dat klein kind
onder de laatste avondster
de krijgster dat alles overwint