Tot het tij keerde

ik schepte zand
maar het bleef niet kleven
in mijn hand

wilde details uit
het leven vorm geven
zij rulden weg op het strand

heb met de zee gesproken
zij heeft haar water vergoten
rijk aan herinnering

in een vloeiend decor
onder zon en wind
kreeg mijn visioen zijn gestalte

tot het tij keerde
de golven zich weerden
de creaties wisten van mijn hand


wil melker
20/01/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl