vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Automutulatie 1
Ik ben bloed.
Zo rood als ketschup.
Het is leven voor het lichaam.
En ik ga diep.
Zo diep als de blauwe Ocean.
Ik ben verloren .
Dus ben ik wreed naar mezelf.
Maar ik zou lief en zoetheid zijn
Als ik de oneindige drang niet had
Ik wacht
Ik wacht tot de drang op houd
Ik wacht
Ik wacht tot ik de drang niet meer kan beheersen
Ik ben zwak.
Maar ik ben sterk als ik het mes gebruik
Ik kan dan via het bloed.
De weg terug vinden naar huis
(c) copyright tfj
(bron luiehond69.blogspot.nl/ )
Ingezonden door
Geplaatst op
22-01-2014
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AutomutilatieReacties op ‘Automutulatie 1’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!