vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
leven zonder vrienden
het leven is hard en zacht,
zelf als iemand op je wacht.
verdriet en pijn,
los ik op mijn wijn.
zelfs word je boos,
ze laten je alleen in een doos.
waar zijn ze gebleven, mijn vrienden?
zo ik ze nog kunnen vinden?
slapenlozen nachten,
met die gedachten.
bij iemand willen zijn,
zonder verdriet en pijn.
ik voel me alleen,
zelf met iedereen om mij heen.
omdat ik weet dat iemand om mij geeft,
zelf als iemand iets geeft.
waarom blijven ze weg?
waarom heb ik zoveel pech?
Reacties op ‘leven zonder vrienden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!