De Cirkel van Verdriet

De Cirkel van verdriet

Mijn dagen moest ik zwoegen
De uren kropen traag.
Het bracht mij brood noch drinken
maar lijdensvol mijn maag
Honger moest ik oogsten.
Een drama was mijn lot
Geen handen die mij troostten
Alleen de mensenspot

Mijn vrouw die is bevroren
En ons kindje dood
Hier loop ik in de koude
Mijn bed dat is de goot
Mijn leven moet ik slijten
Ik slijt mijn levenslied
Het zal U echt niet spijten
Koopt, koop toch mijn verdriet

Slecht twee koperen dukaten
Voor mijn droef gedicht
Die twee moet U mij laten
Voor uw heilzaam Godsgericht


Verdriet

Mijn dagen moest ik zwelgen
De uren vol verdriet
Geen leed was meer te delven
In uitzichtloos verschiet

Tranen die liet ik stromen
Met ogen vol van smart
Een lijden niet te tomen
Voor mijn bloedend hart

Het heerlijk alsmaar huilen
In zalig zelf medelij
Geen lief om bij te schuilen
Door dood ontviel zij mij

Zie ik ben gestorven
Hebt U nu uw zin
Mijn handel is bedorven
Ga terug naar het begin

Guido van Geel