Mijn masker

Mijn Masker




Een masker waardoor ik er uitzie als een kind met een lach.
Een lach die straalt elke dag.

Maar achter het masker, mijn echte ik.
Gebroken, verward en verstrikt in mijn eigen schrik.

Achter het masker is het zwart, en vol depressiviteit,
met dingen die ik liever vermijd.

Ik had het afgetrokken, maar nu is het er weer.
Het haalt mijn emoties door elkaar elke keer.

’t is zwaar geworden met de trieste gebeurtenissen,
die het leven je brengt en die je nooit kan wissen.

Nog steeds vecht ik ervoor.
Om mijn gezicht te laten zien die ik tijden geleden verloor.

Maar toch elke dag.
Geef ik als antwoord of het wel gaat een lach.

Een lach met een schijn.
Maar achter die lach, wil ik gewoon mezelf zijn.