vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn eetstoornis
Ze zijn er altijd,
De twijfels,
De orde,
De chaos,
De vraag naar geluk.
En steeds komt er een nieuwe waanzin,
Waar het geluk in verborgen zal zitten.
Maar wanneer bereikt,
Is het geluk al verdwenen.
Stoppen is falen,
dat is geen keuze meer.
Dus zo gaat het maar verder,
Totdat ik niet meer gebroken ben,
Maar echt kapot.
En dan zal ik terugdenken aan jou:
Je had gelijk.
Reacties op ‘Mijn eetstoornis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!