vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Traan
De druppel glijdt en rolt,
hij vervormd en bolt.
Zijn eigen weg volgend,
zonder nooit een obstakel vindend.
Teken van droevigheid en geluk,
als een vrucht dat ik niet pluk.
Die kleine traan die je soms ziet,
en daar een klein wegje achterliet.
Hij verdwijnt in de grond,
Alsof hij nooit bestond.