vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het geluid van klompen
Even uit mijn eigen leven gestapt
Lopend door een oud dorpje
Zie ik huisjes dicht tegen elkaar aan
Een oude fiets staat tegen de muur
Ik loop verder langs de vaart
En ik hoor de wind fluiten door de netten
Ik kom langs oude boerderijen
En blijf even staat bij de oude school
Kijkend naar binnen fantaseer ik
De heuvel op naar de oude kerk
Binnen geniet ik van de klinkende stilte
Hier vind ik mijn eigen leven terug
Maar dan is het tijd om terug te gaan
En dit dorpje achter mij te laten
De volgende keer neem ik klompen mee
Reacties op ‘Het geluid van klompen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!