Meisje dat lacht

Ik ben een meisje dat elke dag lacht,
Niet meer te kwetsen gewoon erg hard.
Ik vertouw helemaal niemand meer,
want degene kwetst me en sta ik weer alleen en dat doet me erg zeer.
Dan heb ik eerst alle problemen tegen haar (docent) verteld en dan krijg ik van haar te horen dat je ouders erover worden opgebeld.
Ik wist even helemaal niet meer wat ik moest doen,
zat alleen maar te denken was het maar zoals toen.
Dan wordt je boos, verdrietig, schuldig allemaal tegelijk.
Dan ga je denken had ik het maar nooit verteld en nu is zij de persoon die ik ontwijk
ik durf haar niet meer aan te kijken,
Dus blijf ik haar maar ontwijken.
Een keer keek ik haar aan,
Liet mezelf gewoon even helemaal gaan
Wat kreeg ik terug een boos gezicht.
Dan op school spookt het continu door mijn hoofd en dat is dan de enigste waar je op richt.
Je wilt naar huis, gewoon haar huis
even gewoon lekker thuis.
Dan ga je achter je computer en begin je te schrijven.
Hoop wel dat gewoon de echte vrienden blijven.!