Ik, opa en de rotziekte kanker

Hij maakte veel grapjes,
Trok me aan m' n staart.
Hij lachte vrolijk,
Dat was in maart.

Maar toen
Werd het anders,
Hoorde hij dat bericht.
Hij vocht er wel tegen,
Maar er was geen uitzicht.

Hij leefde nog een jaar,
Ik zie hem daar nog vechtend staan,
Hij wilde het, maar,
Het lachen is hem snel vergaan.

Ik hield van mijn opa,
Ik dacht, hij blijft nog wel even,
Maar door die rotziekte kanker,
Is hij hier niet lang gebleven.