spelingen vlakkeren leven

ik zie de vlammen in je ogen
vastgeketend aan het kampvuur
dat je kilte al niet meer ontdooit

glimlach op je gezicht bestorven
spelingen vlakkeren leven in je ogen
maar jouw vlam is allang uitgedoofd

de knusse melodieën bereiken
jouw bewustzijn al niet meer
stemmen gaan langs je heen

ik zie de pijn in je ogen geschreven
achter een muurtje van eigenwaarde
waarmee je men de weg verspert

ik volg het staren van je ogen
om je verhalen in het vuur te zien
verzwegen en onzichtbaar

ik wil zien wat jij in het vuur ziet
de herinneringen die je je glimlach hebben
ontnomen, het licht uit je ogen weggevaagd