vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
blote voeten
schrijdend op reflecterend spoor
verhalende film met begeleidend koor.
schoenen in de hand op blote voeten
balancerend op de rand, zou dit nu moeten?
je silhouet afgetekend scherp
zoals moeizaam kunstenaarswerk
met papieren palet en barstige borstel
zoeken naar een plot veel geworstel
omkaderd door palen dragers van stroom
die treinen doet rijden in fantasie en droom
donkere wolken en avondrood
begeleiden de wandeling naar vroege dood?
of doe je gewoon wat ook ik doe
wandelen na ’t uitgaan , verschrikkelijk moe
een frisse neus halen in ’t wondere licht
genietend van dit sublieme natuurgezicht.
Reacties op ‘blote voeten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!