vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gevecht
Een gevecht is het
al is het alleen tegen mezelf
en als ik denk
ben ik mijn hart verloren
als ik voel ben ik de rede kwijt
er kruipt zoveel tijd in die strijd
dat er weinig overblijft
wie het haalt laat ik in het midden
het scheurt in me vanbinnen
naar buiten puilt het uit
als oppervlaktespanning
of in de bult
waaronder ik buig
een gewicht dat ik verdraag
weg schrijf in mijn zinnen
wat me rest is wat hoop
die ik minutieus
dag per dag verdeel.
Reacties op ‘Gevecht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!