1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De erfenis

Waarom huilen de halmen in de verte,
lopen niet hier de wolven tussen de witte berken,
nooit zal de boer zijn land verraden
waar geen heer kan nemen wat hij niet kent.
De geur van lentegrond uit de snede van de spade.

Waarvoor buigen de halmen in de verte
sluipen niet hier de wolven in het nachtzwarte bos,
lang zal het boerenland vergeven
de heer die het gestolen land nooit kent.
De lucht van dood vlees gesneden voor zijn tafel.

Waarover huiven de halmen in de verte
oogst niet hier de boer de vruchten van het veld.
Eens zal het land hem lonen
de man die de aarde ruikt
zijn tafel wortelt onwrikbaar diep in de erfgrond

Weer staan de halmen op de verte,
achter de berken waar de wolven wachten.

Guido van Geel

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

'Ik ben niet verdrietig', zei Izegrim en huilde met zijn vrienden.

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Guidovangeel Rusland

Reacties op ‘ De erfenis’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De erfenis