Huiskamer: Gedichtenslang [5]
26-04-20 11:27
reactie 1021
|
|
---|---|
marill Berichten: 1058 |
vervangen die oude stoel breng hem naar de kringloop of zet hem te koop dat is nu net mijn probleem hij geeft me een prettig gevoel geweest van mijn lieve ma waar ze heel wat uren in heeft zitten borduren lezen en praten met pa ik kan hem niet vervangen nee, ik blijf niet hangen in het verleden maar heden wordt hij nog niet vervangen ik kan er zo heerlijk in hangen t.v. kijken en lezen hij is echt niet versleten oké niet van deze tijd maar ik wil hem gewoon niet kwijt |
26-04-20 19:48
reactie 1022
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Kwijt is kwijt en weg is weg en komt dan nimmer meer terug. Hoewel niet dikwijls in gebruik, behouden dingen toch hun waarde. Beslis daarom niet al te vlug iets weg te doen dat je bewaarde. Voor iemand anders, zijn 't maar dingen, maar voor jou herinneringen. |
27-04-20 09:09
reactie 1023
|
|
marill Berichten: 1058 |
herinneringen aan zoveel dingen een klein beertje dat op een keertje verloren lag op straat in niet al te beste staat werd opgeraapt en gewassen konden we buurjongetje verrassen laatst snuffelde ik door foto's tot ik er eentje uit koos een kiekje van mijn kindertijd kijk die wil ik echt niet kwijt mijn ouders zes broers en een zusje ik zond hem vergezeld met een kusje naar mijn broers en zus dit kleine gebaar dus bezorgde me een warm hart maakte mijn dag apart herinneringen van die kleine dingen liggen soms onder het stof te wachten tot ik ze weer opdof tevoorschijn tover met een lach belevend opnieuw die speciale dag |
28-04-20 14:41
reactie 1024
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Die speciale dag zal ik niet licht vergeten, voor 't eerst een testvlucht vliegen mag, vóór in de kist gezeten. Niets is er mooier dan 't moment, waarop je loskomt van de baan, niet langer meer verbonden bent met waar je eerder hebt gestaan. Waar ieder deel van de machine, elk met specifieke taken, en met strakke discipline samen 't toestel één gaan maken, elk geluid dat je kon horen samensmelt tot één geheel van aanzwellende motoren, ieder ding doet nu zijn deel. Hoge spanning, concentratie, 't checken van de componenten, wachten op communicatie, blik gericht op instrumenten. Remmen los, en even later raast de kist over de baan, weinig spannenders bestaat er : “V1....rotateâ€, en we gaan ! |
29-04-20 11:09
reactie 1025
|
|
marill Berichten: 1058 |
we gaan! zei een gezin vandaag naar buiten hoor de vogels fluiten wat heeft het voor zin om achter het raam te staan weer een ander ging ook maar even de benen strekken lopend tussen de vele rekken vond hij uiteindelijk zijn ding zo zegt de een als hij kan, kan ik ook en liep onder de rook van de schoorsteen naar zijn vaste winkelplek stond voor het gesloten hek zag op een briefje staan als wij nu allemaal open gaan blijft de economie draaien kunnen jullie allen graaien in onze spullen die we afprijzen denk maar niet aan al die wijzen die spreken over besmetting we verbreken de ketting die ons vast ketent aan huis kom, denk niet aan het verzorgingshuis waar nog vele vechten voor hun leven ga terug naar huis en hervat daar voor even weer de dagelijkse sleur en sluit vooral je deur hou vol en blijf streven naar een betere tijd niemand wil zijn leven kwijt |
30-04-20 14:26
reactie 1026
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
'k Wijt mijn slagen en mijn falen, al mijn pieken en mijn dalen, aan mijn mate van gedrevenheid, of aan mijn eigen vaardigheid het beste uit mezelf te halen. |
01-05-20 10:16
reactie 1027
|
|
marill Berichten: 1058 |
het beste uit mezelf te halen was ooit wel mijn doel luisterend naar mijn gevoel gingen mijn gedachten dwalen niet durvend om de kern te raken zocht ik een milde manier liet iets toe, maar stop, tot hier niet mezelf angstig maken iemand bood me wat hulp en sloopten we steen voor steen totdat de muur verdween voorzichtig kroop ik uit mijn stulp door te luisteren naar mijn gevoel is het leven minder zwaar keuzes maakte ik zowaar brachten me naar mijn doel jaren over gedaan dat wel beter langzaam dan te snel |
02-05-20 14:35
reactie 1028
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Te snel was het voorbij, dacht hij, herinneringen in zijn hoofd, lag het aan haar, of tóch aan mij, had hij haar veel te veel beloofd. Was het verstandiger geweest, wat meer bescheidener te zijn, wat minder fel en meer bedeesd, zoals de rijping van een wijn. Gedoofd nu, is hun liefdesvuur, zijn tempo ging haar veel te rap, want liefde is zoals een muur, je bouwt hem beter stap voor stap. |
03-05-20 10:01
reactie 1029
|
|
marill Berichten: 1058 |
stap voor stap zette hij voorzichtig zoekend naar balans recht vooruit, niet kijkend opzij want zo maakte hij de grootste kans langzaam naderde hij het doel verlangend naar een houvast reikte hij naar de stoel net mis en hij knalde tegen de kast machteloos liggend op de grond konden zijn benen hem niet meer dragen gelukkig was hij niet verwond er was niemand die hij om hulp kon vragen hij schreeuwde het uit deed een schietgebed na een poos hoorde hij geluid moeder stond aan zijn bed streelde zachtjes zijn wang waarvoor was je zo bang? |
03-05-20 14:12
reactie 1030
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Bang zijn, angst, onzekerheid, het treft ons zonder onderscheid. De vrees het leven te verliezen, of geliefden, geld of goed, we hebben het niet voor het kiezen, het overspoelt je als een vloed. Het heeft geen zin te panikeren, paniek geeft zelden goede raad, door strikt en kalm te reageren, bepaal je of iets valt of staat. Bij angst geldt steeds de gouden regel, die je rust en kalmte biedt : “ Het meeste waar je bang voor bent, gebeurt gewoonlijk niet â€. |
04-05-20 11:09
reactie 1031
|
|
marill Berichten: 1058 |
niet schrikken zei mijn zoon er gebeurde gisteren iets ongewoon brand boven onze dorpse slagerij brandweer bluste zij aan zij hoe kon dit gebeuren? dat zullen ze nog uitzoeken waarschijnlijk staat het in geuren en kleuren vandaag of morgen in de krant voorlopig gesloten voor elke klant de slager heeft wel letsel opgelopen en is naar het ziekenhuis gebracht laat ik bidden en hopen en ik stuur hem alle kracht om snel te genezen want laten we wel wezen hij heeft een prachtige slagerij hopelijk sta ik binnenkort weer in de rij |
04-05-20 19:29
reactie 1032
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Binnenkort weer in de rij, de rij, de dagelijkse file. Dit vooruitzicht maakt niet blij, je hebt niet veel, zo, aan je wielen. Nu nog maar honderd, maximaal, waar je eerst honderddertig mocht, gecontroleerd door een flitspaal, menigeen voelt zich bekocht. Ik rij hier echt niet voor mijn lol, politici snappen dat niet, de wegen staan al overvol, maar geen minister die dat ziet. Alles moet groen en stikstofvrij, woon/werk-verkeer raakt in de war, waanzin en idioterij, straks rijd ik nog met paard en kar. |
10-05-20 10:55
reactie 1033
|
|
marill Berichten: 1058 |
met paard en kar hobbelde zij voort over de keien tot aan de poort van het prachtige kasteel elegant stapte ze op de keien wachtend op de lakeien en de altijd vrolijke minstreel de lakeien leidden haar rond en vroegen hoe ze het vond terwijl ze over haar wangen streel ze vond het een prachtig onderkomen echt iets van haar dromen maar ze miste nog wel een deel waar was de prins gebleven die haar naar hier had gedreven het greep haar naar de keel wat triest nu ijdele dame u las dus onze reclame even was het stil toen slaakte ze een gil het werd haar nu toch teveel briesend als haar paard greep ze naar de baard van die arme minstreel de lakeien hevig geschrokken trokken aan haar rokken luister wat ik u beveel vertrek onmiddellijk van dit kasteel |
10-05-20 14:46
reactie 1034
|
|
Peregrine Berichten: 44 |
Dit kasteel was niet wat zij dacht, ze had hier liever overnacht met die knappe prins, die er nu niet was. Maar niet van zins op hem te wachten, en ondanks beloftes van zwoele nachten, was zij nu echt niet in haar sas. Ze reed weer heen onder luid gebolder en keek nog eens naar de reclamefolder waarin 't kasteel werd aangeprezen, en zag nu, waar ze overheen had gelezen, in kleine lettertjes onderaan, de tekst die menig jonkvrouw nekt : “zo lang de voorraad strektâ€. |
13-05-20 08:29
reactie 1035
|
|
marill Berichten: 1058 |
de voorraad strekt tot hier zei de vakkenvuller luidt stiekem had hij veel plezier want zijn sprookje was niet uit het kasteel hierboven beschreven beheerste een deel van zijn leven hij had het jaren terug gekocht maar het is er koud en het tocht nu geen geld om het op te knappen dus jullie zullen het nu snappen na uren denken op zijn zolder maakte hij die reclamefolder want ja zonder reclame verscheen er ook geen dame alleen had hij dit niet verwacht nog steeds een eenzame nacht en een droom in duigen hij moest zijn hoofd buigen dus ging hij maar vakken vullen met allemaal dames spullen want de moed opgeven behoort niet in zijn leven |
Naar boven |